Bu mektubu yazma amacım kalmam istemem değil,senden uzaklaşmaktir niyetim
Öyle bir duruma geldik ki seni kaybetmemek için ayrılığı kabullenmek zorundayım.
Senin için ölüme razıyım demiştim.Bil ki ölüm,ayrılığın yanında vız gelir.
Ayrılık,aşkınla yana yana...yüzüne hasretle,hep seninle.sensiz ama senle.
En mutlu günlerimizdeydik.Bişi girdi aramıza.
Girmekle kalmadı.Aramıza duvar örmeye başladı.
Yıkmaya çalıştım.Engelledin beni.
Belki farkına varmadan duvarın yükselmesine izin verdin.
Şimdi o duvar boyumuzu geçti.O duvarı yıkmak zor .Ben hep yardım için burdayım.
Ama o duvar yıkılmadan sana aşkım diyemem.Sana kendimi veremem.
Elini tutmak isteyince duvarın soğukluğu karşılıyor,
Sesini duymak isteyince boşluğu.
O duvar yıkılmadan biz,biz olamayız.
Yıkmak kimin elinde bilemiyorum..
Ben hep bu duygularla burdayım.
Unutma seni sevdim seviyorum seveceğim...
Bu ayrılık sonumuzu getirmesin.
O duvarın arkasında belli bi süre olmasam belki yılır diye bekleyeceğim
uğraşacaksan beni hep aşkınla iç içe burada bulacaksın.
Ama o duvarın arkasında bekletmemiş olacagım
Ben hep seni bekleyeceğim.
AMA SENI UNUTMUYACAĞIM HEP BEKLEYECEĞİM ...........