Evvel zaman içinde kalbur saman içindeyken pireler berber develer tellal iken, Munzur efsanesi herkesin dilinde, terzilerin pirinden de once ondan da ote kadim bir sozmus. Bir olani, tek olani anlatanmis Munzur daGi. Ask munzur’mus, munzur askmis. Ask kusatmis munzur daGini. Gozyaslari kirkpinar olup akan ol askin sahibiymis Munzur.
Efsunlanmis gibi zamana karsi durmus yillar yili. Gozyaslari Munzur suyu olmus yururmus kilcal damarlardan dallara, dallardan çiçeklere, çiçeklerden çimenlere. DaG olmus, bortu - bocek tum canlilari barindirmis koynunda. Açip kollarini askin diyarlarina, hem arsa hem arza doGru arsin arsin yurumus Munzur.
Çok çok eski zamanin birinde kentlerden uzak ulu bir daGin yamacinda, mavisi yesiline karismis, uzun uzun aGaçlarin golgelerini comertçe sunduGu, turlu turlu boceklerin, çiçeklerin yasadiGi, insanoGlunun pek az uGradiGi yuksek kayalarin, ormanlarin, eteklerinde buz gibi sularin çaGildadiGi çaGlayanlarin arasinda, siri mi sirin, mini minnacik bir koy varmis. Bu koyun vahsi vadileri arasinda nerden geldiGi ve kim olduGu bilinmeyen guzel bir peri kizi yasarmis.
Yapayalniz bu genç kiz geçimini geyik sutu, keklik yumurtalari,kenger, yabani bitkiler, kokler, meyvalar toplayarak saGlarmis. Arada bir de koylere inererek topladiGi bitkileri, meyvalari koylulere daGitip karsiliGinda da ihtiyaci olan esyalari ve gidalari alip ortadan kaybolurmus. Kimseyle uzun uzadiya konusmaz, kimsede ona pek soru sormazmis.
Kim olduGunu nereden geldiGini kimse bilmez ve de gizli olaGan ustu bir guce sahip olduGuna inanildiGi için herkes çekinirmis. In mi cin mi, ne olduGu pek belli deGilmis koylulerin gozunde. O yorede herkes onun efsunlu olduGuna inanip kimilerine gore buyucu, kimilerine gore lanetli, kimilerine gore ermis, kimilerine gore iyilik ve hayir meleGi, kimilerine gore de allahin zararsiz zavalli bir kuluymus ama en çok peri kizi olduGuna dair soylenceler ortada dolasirmis. Hatta hayvanlarla, kuslarla konustuGuna dair tanik olanlar da yok deGilmis.
Bu gun hala o yore de Peri kizla Munzur’un aski uzerine beyitler soylenir, turkuler derlenir, Peri kizin guzelliGi konusulur.
TopuGuna kadar inen saçlari, simsiyah gozleri, kipkizil dudaklari, inci disleri, pembe yanaklariyla çevredeki butun kizlari kiskandiracak kadar guzel ve alimliymis.
Peri kiz koye her indiGinde herkes ona hayranlikla bakar , aGzindan çikacak bir kelimeyi beklermis. Her gelip gitiGinde Munzur isminde civan gibi gencin yureGi heyecandan goksunun kafesine siGmaz, gumbur gumbur atarmis, yanina yaklasmaz uzaktan uzaGa seyredip Peri kizini, içi titrermis. Peri kizi ile her gozgoze geldiGinde yureGine kor duser gizli gizli yanarmis…
Gunlerden bir gun vadideki maGarasinin onundeki golun basinda oturmus, alt tarafindan çaGil çaGil akan sulara bakarak turkuler mirildanirken, bir sure sonra derin golun mavi suyunda bir kipirti farketmis Peri kiz, mavi golun içinde gunesle yikanmis gibi yakamozlar saçan munzur Peri kizin mirildandiGi turkuyle birlikte yavasça gol suyunun mavi kanatlarinda suzulup çikmis, Peri kizin dudaGina bir opucuk kondurarak, peri kiz daha ne olup bittiGini anlamadan, tekrar suya dalarak ortadan kaybolmus.
Peri kiz her gece suyun kenarina oturup Munzuru beklemis, Munzur her gece vakti ayisiGiyla beraber çikip gelirmis. GeldiGinde de hemen gozden kaybolup gitmezmis gun isiyincaya kadar, bir kelime bile etmeden biribirine sarilir oylece sabahin olmasini beklermisler.
Artik her gece dolunay aGaçlarin arasinda isildarken onlar bulusmus, sarilmislar ve birbirilerine tek soz soylemeden ayrilmislar. Biribirlerini oyle temiz duygularla ve derin bir askla sevmislerki ve oyle alismislarki bir tek gece biribirini goremeden duramazlarmis.
Bir gece Munzur yine çikip gelmis kaldiGi yere bir de bakmiski in cin yok ortalarda, bir mektup birakarak ortadan kaybolmus canindan çok sevdiGi Peri kiz. Dunyasi basina yikilmis Munzur’un yureGi yanmista yanmis…
Sonra mektubu açip yureGi parçalanarak okumaya baslamis munzur.
“Ben adimi, nerden geldiGimi, kim olduGunu bilmeyen zavalli bir kizim. Kim olduGumu ve nerden geldiGimi de hiç bir zaman bilmeyeceGim. Niye boyle davrandiGimi sorma, sorsanda cevabini veremem...
Sunu bilki seni olumune seviyorum ama ben yalnizlikla lanetlenmisim bir kere, yalnizlikla lanetlenmemle son bulmuyor, hafizami, gozlerimi baGlamislar, geçmisimi ve kim olduGumu bilmemi, hatirlamami engellemisler… Seni daha fazla mutsuz etmemek için, benimde bilmediGim bir yere gidiyorum…
Ama sana askimin karsiliGi olarak bu gune deGin hiç bir kimsenin sahip olamadiGi bir hediye birakiyorum…
Simdiden sonra askimizi dusunup aci çektiGinde ama yine de seni olumune sevdiGimi bilerek mutlu olduGunda, gozlerinde dokulen her damlada bir pinar fiskiracak dustuGu yerden ve ben gozyaslarinda mayalanip akan her pinarin damlalarinda sakli kalacaGim...
Ve o gece ilk defa munzurun gozlerinde munzur suyu kirk goze olup akmis kirpinar yaylasinda ve Munzur buruk bir mutlulukla dunya dundukçe aGlamis.
Iste o gun bu gundur o pinarlarin gozelerinden içen herkesin yureGine buruk bir mutluluk bir ferahlik dolmus, yureGi sevgiyle yanmis; her dilek kabul olmus, sevenler sevdiGine, hasret çeken analar, babalar çocuklarina kavusurmus…
Ve o daGlarin adi da Munzur olarak kalmis, gozyaslari da munzur suyu olmus. O gunden sonra ne gormus, ne de haber almis sevdiGi Peri kizindan. Iste o gun bu gundur o kirk gozeden Munzur’un gozyaslari kirkpinar olup akar ve dunya dondukçe de akacak… Bu yuzdendir ki o pinarlarin suyundan içen herkesin yureGine ask, sevgi, merhamet mutluluk, iyilik dollar. Derler.
Iste o gun bu gundur Munzur da akan her pinar kutsaldir. Munzur'a ait bu uçuncu mitostan kaynaGini almaktadir Munzur daGi ve Munzur suyu. Munzur Suyu Peri kizinin gozlerinden akan gozyaslaridir inanisa gore. Yani tarihi derinliGi çok çok eski donemlere kadar gitmektedir...
Konu: :cry: Peri Kizi Ve Munzur’un Gozyaslari 
Salı Ekim 21, 2008 12:25 am
